ازدواج تنها راه تکامل انسان

در سبک زندگی دینی ازدواج تنها راه تکامل انسان است به این معنا که برای رسیدن به هدفی که خدا از خلقت انسان داشته(واین موارد عبارتند از مثلا: وسعت روح و خداگونگی انسان و بحث جانشینی خداوند در زمین) راه هایی را در نظر گرفته است که بعضی از آن راه ها اجتناب ناپذیر هستند، برای اینکه انسان در مراحل مختلف زندگی به کمال وجودیش برسد، خداوند متعال ساز و کارهایی را قرارداده که بدون آنها در سبک زندگی و گفتمان دینی تکامل ممکن نیست. به طور مثال یکی از این ساز و کارها، بحث عبادت است که بدون آن انسان نمی تواند به آن خداگونگی و تکاملی که خدا برایش در نظر گرفته است برسد. یکی دیگر از آن ساز و کارهای اجتناب ناپذیر که بدون آن تکامل ممکن نیست یا بسیار دشوار میشود، ازدواج است.

خداوند انسان را به صورتی خلق کرده که ظرفیت های وجودی و توانمندی های روحی و انسانی و عاطفی اش در بستری به نام ازدواج شکوفا میشود.
برای قاعده ای که ذکرشد (لزوم ازدواج جهت طی مراحل کمال انسانی) مانند هر قاعده دیگری میتوان موارد استثناء قائل شد. اما در مورد همین افراد هم میتوان گفت که اگر موفق به ازدواج می شدند مدارج عالی تری از کمال نصیبشان میشد.

برشی از کتاب : به سوی سبک زندگی دینی،دفتر اول،دکتر کوشکی،صفحه 7 و 8

ایلول رومی

ایلول (اولین ماه فصل پاییز) سی روز است. در این ماه هوا پاکیزه میشود و خلط سوداء (که معادل مزاج فصل پاییز و سرد و خشک است) قوت میگیرد.

نوشیدن مسهل به صلاح بدن است و خوردن شیرینی جات و گوشت انواع حیوانات که مزاج معتدل دارد مثل بزغاله نر و گوسفند یکساله نافع است.

از گوشت گاو و زیادروی در کباب آن و زیاد حمام رفتن پرهیز شود. بوهایی که مزاج معتدل دارد به کار برده شود و در این ماه از خوردن خربزه و خیار پرهیز شود.

برشی از کتاب : رساله ذهبیه (نامه طبی امام رضا علیه السلام به مامون) ترجمه رضا کیانی بیدگلی صفحه 51

پ ن : امروز سه شنبه 23 شهریور 1395 ، اولین روز از ماه ایلول رومی ست.

باید ساعت‌ را غروب‌ کوک‌ نمود

باری‌ یکی‌ از موادّ پیشنهاد شدۀ دیگر این‌ بود که‌ : ساعت‌ ایران‌ طبق‌ موازین‌ اسلامی‌ تنظیم‌ گردد ، تا مردم‌ بتوانند از عمر خود استفادۀ سرشار بنمایند. چون‌ این‌ ساعت‌ فعلی‌ ایران‌ ظهر کوک‌ است‌ ، و مردم‌ بر اساس‌ مبدء نیمۀ شب‌ و ظهر اُمور خود را تنظیم‌ می‌دهند ، بنابراین‌ نه‌ مقدار شب‌ آنها معلوم‌ است‌ نه‌ مقدار روز .

شب‌ که‌ تاریک‌ است‌ برای‌ استراحت‌ و سکونت‌ است‌ ؛ و روز که‌ روشن‌ است‌ برای‌ بیداری‌ و فعّالیّت‌ و حرکت‌ . أطبّاء می‌گویند : بیداری‌ و فعّالیّت‌ در شب‌ مضرّ است‌ ، و خواب‌ و آرامش‌ در روز نیز برای‌ آدمی‌ ضرر دارد . بنابر این‌ شرع‌ أقدس‌ اسلام‌ که‌ احکامش‌ بر اساس‌ فطرت‌ است‌ احکامش‌ را روی‌ ساعات‌ شب‌ برای‌ استراحت‌ و عبادت‌ در تاریکی‌ ، و روی‌ ساعت‌ روز برای‌ دنبال‌ کار رفتن‌ و در تکاپوی‌ معاش‌ بودن‌ در روشنی‌ قرار داده‌ است‌ .

اوّل‌ شبانه‌ روز از ابتدای‌ شب‌ شروع‌ می‌شود ؛ و ساعات‌ شب‌ یکی‌ پس‌ از دیگری‌ را طی‌ می‌کند ؛ و در هر ساعت‌ وظیفه‌ای‌ مقرّر فرموده‌ است‌ .

بنابراین‌ اوّلاً همیشه‌ شب‌ مقدّم‌ بر روز است‌ . شب‌ جمعه‌ یعنی‌ شب‌ قبل‌ از روز جمعه‌ ، نه‌ شب‌ بعد از آن‌ چون‌ دخول‌ ماه‌ با رؤیت‌ هلال‌ است‌ و رؤیت‌ حتماً در اوّل‌ شب‌ پس‌ از اختفاء شمس‌ باید صورت‌ گیرد.
و ثانیاً باید ساعت‌ را غروب‌ کوک‌ نمود ؛ یعنی‌ در وقت‌ غروب‌ آفتاب‌ آنرا سر ساعت‌ 12 قرار داد ، و عقربه‌های‌ آنرا رویهم‌ نهاد . بنابراین‌ هر ساعتی‌ که‌ بگذرد ، می‌دانیم‌ چقدر از شب‌ ما سپری‌ شده‌ است‌ . ساعت‌ 2 یعنی‌ دو ساعت‌ از شب‌ گذشته‌ ، و ساعت‌ پنج‌ یعنی‌ پنج‌ ساعت‌ از شب‌ گذشته‌ ، و طلوع‌ فجر که‌ متغیّر است‌ ؛ و در این‌ زمان‌ مثلاً 9 ساعت‌ از شب‌ گذشته‌ است‌ ؛ یعنی‌ نه‌ ساعت‌ از شب‌ گذشته‌ است‌ .
فائدۀ این‌ تنظیم‌ ساعات‌ آن‌ است‌ که‌ : انسان‌ از وقت‌ خود استفاده‌ می‌کند ، و ساعات‌ کار را طبق‌ حال‌ خود در آرامش‌ و خوبی‌ سپری‌ می‌نماید و انسان‌ می‌داند چقدر از روز باقی‌ مانده‌ است‌ ؛ و وظیفه‌ای‌ را که‌ امروز بعهده‌ دارد چگونه‌ ترتیب‌ دهد ، تا غروب‌ آفتاب‌ پایان‌ یابد . زیرا که‌ در صبح‌ اگر چشم‌ به‌ ساعت‌ بیندازد و ببیند مثلاً ساعت ‌ 11 است‌ یعنی ‌13 ساعت‌ به‌ غروب‌ مانده‌ است‌ ؛ و یا اگر در عصر ببیند ساعت ‌11 است‌ ؛ یعنی‌ یک‌ ساعت‌ به‌ غروب‌ مانده‌ است.

وسیله توجیه گناه!

گاهى بعضى از حالات روحى، روانى وسیله‏ ى توجیه گناه قرار می‏گیرد. مانند:

1- یاس و ناامیدى، میگوید: ما دیگر در گناه غرق شده‏ ایم، آب که از سر گذشت چه یک وجب چه صد وجب. دیگر امید نجات نیست. یا مانند اینکه کسى که سن و سالى از او گذشته و هنوز قرائت نماز را نمی‏داند، به او میگویى بیا و قرائت نماز را یاد بگیر، می‏گوید: از ما دیگر گذشته من بی‏سواد هستم، نمی‏توانم یاد بگیرم.

2- عادت به گناه، مثلًا به سیگار و تریاک عادت کرده، می‏گوید: من دیگر نمیتوانم ترک آن کنم. اگر روزى هزار تومان به او بدهى تا سیگار را ترک بکند، ترک میکند، تا صد روز هم اگر روزى هزار تومان به او بدهى سیگار نمیکشد و این دلیل بر آنست که اگر اراده کند، می‏تواند ترک کند.

در عین حال خود را مسلوب الاراده فرض میکند و گناه خود را به توجیهِ عادت کرده ‏ام، ادامه میدهد.

3- خجالت بیجا، می‏گویى نهى از منکر واجب است و ترک آن حرام و گناه میباشد، چرا فلانى را نهى از منکر نمیکنى؟ میگوید: خجالت کشیدم، نخواستم رنجیده خاطر شود.

4- عقده اى شدن، میگویى بچه‏ ات را تربیت کن، نگذار ولگرد شود، میگوید: اگر او را کنترل کنم می‏ترسم عقده ‏اى شود. و با این توجیه از مسئولیت تربیت بچه شانه خالى میکند.

5- مزاح و شوخى، مسخره می‏کند که از گناهان زشت است، ولى میگوید: شوخى کردم و با این توجیهِ شوخى کردم، گناه خود را می‏شوید.

تقدّم مسلمین در علم طبّ و داروسازی

و امّا علم طبّ و دوا سازی: در عظمت تدریس و تعلیمش و شهرتش همین بس که تا همین اواخر طبّ منحصر به فرد از روی خمسۀ یونانی و از روی طبّ ابو زکریّای رازی بوده است. حکماء و اطبّای برجسته و بصیر و خبیر و حاذقی را که در هر شهر و کوی و برزن داشتیم، که از روی کتب ادویه همچون قَرابادین کبیر و سائر کتبی که در این زمینه بود، برحسب تشخیص مرض از دواهای یونانی یعنی عقاقیر و ادویۀ گیاهی و پاک کردن مزاج بوسیلۀ مُنضِج (دوائی که خلط و مادّه را بپزد و مهیّای دفع کند) و سپس مُسهِل، با نظم مشخّص و ترتیب معیّنی مشغول به مداوا و معالجۀ امراض می‌شدند، هنوز فراموش ننموده‌ایم.

کتاب «قانون» بوعلیّ یکی از کتب معروفی بود که باید خوانده میشد. و علاوه هر استادی بر روش معالجۀ خاصّی که داشت شاگردان خود را تربیت میکرد، و کتاب دیگری را که طبق آن منهج بود تدریس مینمود. و علاوه شاگردان را از اوّل کار در محکمه (مطبّ) خود میآورد، و انواع و اقسام مرضها را عملاً به آنها نشان میداد، و طریق معالجه و مقدار دوا را نیز نشان میداد. کتاب «قانون» را تا همین أخیراً در اروپا برای شاگردان پزشکی، درس میدادند.