فلسفه تلخى ها و ناگوارى ها
ناگوارى ها دو گونه است: برخى به دست خود ماست و برخى در اختیار ما نیست.
بسیارى از حوادث تلخ به خاطر عدم دقت و مدیریّت خودماست. اگر در داد و ستدها، اسناد تجارى را محکم تنظیم نکردیم و ضامن و وثیقه از طلبکار نگرفتیم و او مال ما را نداد، مقصّر خود ما هستیم.
اگر روى حوض آب نرده نگذاشتیم و کودک در آن افتاد و غرق شد، مقصّر خود ما هستیم.
اگر مراعات بهداشت، قوانین رانندگى و آداب اجتماعى را نکردیم و گرفتار امراض و تصادفات و تحقیرها شدیم، مقصّر خود ما هستیم.
و امّا دسته دوم، دلایل متعدّدى دارد:
سختیها، سبب رشد و تکاپوى انسان است. پیشرفت و رشد علوم، در سایه رفع نیاز و برطرف کردن مشکلات حاصل شده است.
حوادث تلخ، کفّاره بسیارى از لغزشهاست.
حوادث تلخ، سبب تنظیم روحیّات مردم است.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: اگر براى انسان سه چیز: مرض، مرگ و فقر نبود، غرور انسان شکسته نمیشد و انسان در مقابل هیچ چیز سر فرو نمی آورد. «لولا ثلاثة فى ابن آدم ما طَأطأ رأسه شىء المرض و الموت و الفقر»
حوادث تلخ، کمالات انسان را شکوفا میکند. آنکه گرفتار شده، با صبر و پایدارى رشد میکند و آنکه در رفاه است و براى نجات مردم تلاش میکند، با ایثار و از خودگذشتگى رشد میکند.
برشی از کتاب : پرسش های مهم و پاسخ های کوتاه (تمثیلات) ص 75
